Ni
kisah idop ummisu
Bukan
nak mengungkit atau membangkit
Awak
mybe xbce blog saya kot...tp xtaulaa...
Awaakkkkk....=(
Awak
memg sangt baikk....tp time awal2 pkenalan kte aje...sem 1 ngn sem 2...
Dulu,
kite slalu pergi kemane saje sme2...mkan sme2,kuliah sme2,mandi pom msti saya
nk sme2 gak...
Baju,slipa,tudung
sume kte nak sme2..warna and bentuk yg sme...
Saya
slalu ngan awak..temankan awak pergi klinik,hospital ngan brubat sebab awak
sakit...
Awak...saya
bukan nak mngunkit...tapi....awak yg buat sy camni...
Masuk
sem 3...awak da tunjuk sape diri awak sebenar...
Awak
xpedulikan saya...kita sama2 xdapat ostel...saya mntak umah sewa..awak nak
masuk geng yang xsekepale
Katanya
da brubah jadi baik...janji shabat selamanya...
Tapi...saya
xpcaye sangat...
Janji
tinggal janji semata2...
Saya
dok ngan umah sewa geng lain...
Tercampak sorang2 tanpa awak...
Xpela...mgkin
awak bahagia...
Saya
cume tengok aje awak dari jauh...
Lepas
tu awak ada konflik ngan housemate...
Saya
Cuma jd pendengar yang setia untuk awak....
Awak
tertekan...saya jadi orang tengah untuk selesaikan masalah awak...
Awak
xtahu kan2...
Saya
hasut awak biar awak apply ostel...housemate awak yg ada masalah ngan awak pom
saya buat perkara yang sama..
Tapi
saya bukan jadi batu api...saya hasut dengan cara yang baik sebab masing2 ngadu
kat saya...
Dyeorang
kata saya yang paling rapat ngan awak...
Alhamdulillah...
Hasutan
saya berjaya...
Awak
dapat masuk ostel gak akhirnya..
Awak
dah bahagia...
Sekarang
pulak...
Semester
4...
Da
agak lama kita kenal...
Baru
ni saya tlong awak pindah msuk blok sama ngan saya...
Saya
nak awak ada dekat ngan saya...
Saya
nak tgok awak sihat2 saja..
Saya
takot awak sakit xde sapa nak jaga...
Saya
xnak ada lagi org pergunakan awak...
Tapi
perangai awk dah xmacam biasa..
Awak
dah xsakit2 da...
Awak
jd cam orang lain da...
Saya
da takot nak jd kawan awak...
Awak
anak orang berada...
Saya
biasa2 saja...
Awak
kata biar ape orang nak kutuk kita janji kita tak mintak duit mereka...
Saya
jd takot da nak kawan ngan awak...
Kdg2
saya terasa awak cam sindir saya..
Sebab..
Kdg2
saya yang selalu larang awak jgan mkan or minum pape..
Saya
takot awak sakit..
Tapi...
Sekarang
saya da tak berani da..
Saya
tertekan kawan ngan awak..
Saya
aje yg kena jaga hati awak...
Setiap
masa saya kena pastikan awak okay...
Setiap
saat saya nak kena pantau perasaan awakkk
Kalau
awak gembira...saya lega..
Kalau
awak marah,saya bimbang...
Takot
ada yang saya trsilap..
Saya
da letih...
Sape
yg awak cari kalo awak sedih?
Sape
yg akan menangis kalo awak berduka?
Tapi...
Waktu
awak gembira awak lupakan saya...
Saya
luahkan awak pulak cakap saya xpaham and xkenal awak...
Xpela...
Cukupla
setakat ini saya jadi kawan awak..
Biar
saya sendirian...saya dah letih nak jaga jiwa awak...
Tapi
jiwa saya xsempat nak jaga...
tp
cukup la setakat nie..
terima
kasih atas segala2...
maafkan
saya kerana berat saya nak lepas awak pergi...
biarlah
awak kembara cari sahabat sejati...
mungkin
dia lebih memahami...
No comments:
Post a Comment